ساعت ۱ ظهر شبکه خبر را می گیرم . اعلام می کند که طرابلس پایتخت لیبی سقوط کرد. انقلابیون وارد طرابلس شدند. فرزندان قذافی خود را تسلیم کردند اما هنوز درگیری ها ادامه دارد.

با خودم فکر می کنم ۴ روز دیگر روز قدس است. روز اسلام. روز غریبی اسلام که امت اسلام فریادهای فروخفتشان را از حنجره های خشکشان بیرون می دهند.

و غزه چندین روز است که دوباره آماج حملات بی وقفه صهیونیست های غاصب است.

و افغانستان که هنوز زیر پای چپاولگران غربی است. آن ها که ناگهان دلشان سوخت به حال این مردم بدبخت که سالیان است برای استقلالشان سلاح بر دوش دارند. روزی با شوروی روزی با طالبان و حالا...دیگر خسته شده اند. از این همه ناملایمات.

و ایران هنوز هم صداهای نه غزه نه لبنان را می شود شنید.

و عراق مانده در کوفی جماعت بی خیال.

و بحرین ... چشمه های جوشان خون حسین...

و حجاز این سرزمین وحی که حالا شده است ملک علی الاطلاق پادشاه سعودی و نامش را گذارده اند عربستان سعودی.

و یمن... همچنان نا آرام خروشان می تازد و فریاد می زند که کجایند احرار ....

و مصر که انقلابشان را می خواستند منقلب کنند و اینک مثل اینکه فهمیدند...

و سوریه که معلوم نیست چه کسانی بازیگران آنند. کفار و مشرکین و منافقین که حامیان بلامنازع درگیری اند. و مردم مانده زیر چکمه های استبداد اسدیان. و اسد که برادر مقاومت است و در کنار مومنین حتی اگر مستبد باشد. او ایستاده است تا مقاومت ایستاده باشد. و ما که مانده ایم محکومش کنیم یا حاکمش. حمایت کنیم از او یا از مخالفینش که معلوم نیست از کدامین قماشند..........

و لیبی که هنوز هم سرنوشتش نامعلوم...

و هنوز امام موسی صدر مفقود است...

الهم فک کل اسیر...

چه مردم مصر باشند یا بحرین یا غزه یا کرانه باختری یا سوریه یا لیبی....

چه امام صدر باشد چه حاج احمد چه مجاهدان راه خدا در زندان های اسراییل و مصر و لیبی و آمریکا و حجاز و ....

الهم اصلح کل فاسد من امور المسلمین....

و بگذار برایت بگذارم سخنان امام موسی صدر را در آستانه ربوده شدنش که ۳۳ سال است و اکنون دوباره جدی خواهد شد سرنوشتش:

گزیده‌ای از تفسیر سورة قدر  

اشاره: به مناسبت حلول ماه مبارک رمضان، ماه قرآن و بهار کلام وحی، در نظر داریم که هر روز بخش کوتاه و آموزنده‌ای از گفتارهای تفسیری امام موسی صدر را در فضای اینترنت منتشر کنیم. باشد که مورد استفاده خوانندگان و قدمی کوچک برای آشنایی با اندیشه‌های امام موسی صدر باشد.

آدمی همیشه می‌اندیشد که عمر و روزی نتیجه عملکرد انسان در تنها یک شب نیست. امروز شخصی در اثر بیماری ای که از مدتی پیش بوده، می میرد. چه بسا اسباب مرگ از چهار یا پنج سال پیش و یا از چند ماه پیش فراهم شده بوده و سبب مرگ او شده باشد. یعنی به سبب اتفاقات یک شب نمرده است. امروز، هر کدام از ما زندگی می‌کنیم، ولی فقط بر اساس کاری که در شب قدر کرده‌ایم، زندگی نمی‌کنیم، بلکه بر اساس اعمالمان که پیش از شب قدر هم بوده، زندگی می‌کنیم. از مدت‌ها پیش تحصیل و کار و مهاجرت کرده‌ایم و به کاری مشغولیم و اکنون بر اساس نتیجه فعالیت‌هایمان خوشبخت یا بدبخت هستیم. این گونه نیست که انسان در دوره‌ای بدبخت باشد و ناگهان سعادتمند شود، یا دوره‌ای خوشبخت باشد و ناگهان بدبخت شود. این مسئله دور از ذهن است. بنابراین، باید تفسیر معقولی از شب قدر ارائه دهیم و در عین حال نباید از چارچوب متناسب با معنای قرآنی و اسلامی خارج شویم... روزه آن چیزی است که سرنوشت آدمی را مقدر می‌کند و روزه در دهه آخر ماه رمضان و یا در هفته آخر این ماه کامل می شود و می‌بالد. در حقیقت، روزه رمز و راز شب قدر و سبب آن است.
 

منبع: برای زندگی، ص 261 ـ 263