بر فراز تپه جمعه های انتظار
او طلوع میکند
و پرچمی که یادگار احمد است
پرچم محمدی که گاه بدر
روی دوش مرتضی نشسته بود
و ذوالفقار حیدری
بسته بر کمر 
که باز 
بشکند به ضربتش تمام کفر
منتظر نشسته او بروی تپه ای 
تپه ای که نورگاه عاشقان جمعه هاست
تپه ای که انتظارگاه عدل نام اوست
و از ورای آن
به زیر تپه ها نگاه میکند
نگاه پر امید 
و منتظر سواره بر دوش ابر 
نشسته است

محمدمهدی اسدزاده